செவிக்கு உணவு இல்லாத போழ்து – செவிக்கு உணவாகிய கேள்வி இல்லாத பொழுது, வயிற்றுக்கும் சிறிது ஈயப்படும்.

நல்ல கவனம்!
இது நம் பாரம்பரியத்தில் உள்ள அறிவு சார்ந்த நல்ல உணர்வைப் பிரதிபலிக்கிறது.
செவிக்கு உணவாகிய கேள்வி, அதாவது அறிவு, அனுபவம், பகுத்தறிவு இல்லாத போது, மனிதர்கள் உடல் வளர்ச்சிக்குத் தேவையான உணவை மட்டுமே நம்பி வாழ்கிறார்கள்.

கேள்வி ஞானம் என்பது ஒவ்வொன்றையும் விமர்சனத்துடன் அணுகி, உண்மையைக் கண்டறிவது. இதில் கிடைக்கும் இன்பம் ஆழமானது, மனதை வளர்க்கும் வகையிலானது. இது இல்லாதபோது, உடலின் அடிப்படைத் தேவைகளை மட்டுமே பூர்த்தி செய்வது ஒரு வழியான நலம் என்றாலும், அதுவே ஒரே முறைமையாக இருந்து விடக்கூடாது.

இதை உண்டி (உணவு, வாழ்க்கைச் செலவு) குறைத்து வாழ்வதோடு, அதற்கும் மீறிச் செலவழிப்பதும், விளம்பரங்களுக்கு மயங்கியும் வாழ்வதும் செயல்படுவதும் ஒரு கேள்விக்குறியாக்கும்.

கேள்வி ஞானம் என்பது எதையும் பார்ப்பதையும் படிப்பதையும் அதனை முழுமையாக ஏற்றுக் கொள்ளாமல் அதனை விருப்பு வெறுப்பு நிலை சாராது பகுத்து அறிந்து அதன் உண்மை நிலையை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். இதில் கிடைக்கும் இன்பங்கள் பல.

இவை கிடைக்காத போது உடலுக்கு வயிற்றுக்குத் தேவையானதை ஆடம்பரம், இல்லாது எளிமையை ஏற்றுக் கொள்ளுதல் நன்மையே.

-SA